Imię:
Dylan
Nazwisko:
Keith
Wiek:
Siedemnaście…
Rok nauki:
Kociak – pierwszy.
Rasa:
Wampir, wąpierz, krwiopijca… jak kto, co woli.
Orientacja:
Biseksualny, chociaż zdaje się bardziej oglądać za chłopakami.
Wygląd:
  Wygląda na swój wiek. Ma blond włosy, sięgające mu do ramion i zazwyczaj część z nich związana jest gumeczką lub spięta spinką z tyłu głowy. Jego oczy są czasem kociozielone, a czasem złote – zasada ta nie ma nic wspólnego z padaniem światła. Ma jasną skórę i jest średniego wzrostu. Zawsze stara się ubierać według własnego poczucia mody i wygody – nie można jednoznacznie określić jego stylu. Nie rozstaje się ze szkicownikiem, paroma ołówkami, kolorowymi goglami i małym, stylizowanym na okrągłą, obrotową kulę zegarkiem, który i tak dawno stanął.
Charakter:
  Zazwyczaj wesoły i przyjaźnie nastawiony. Umie dochowywać tajemnic, które słyszy, gdy przypadkiem znajduje się w danym miejscu, o danym czasie. Chociaż dokuczliwy, to również uczynny, zwykle nie odmawia pomocy mimo, że wydaje się być postacią, która poza sobą nie przejmuje się nikim innym. Mimo przyjacielskiego nastawienia potrafi dopiec – gdy się zdenerwuje… chrońcie się narody! To na szczęście nie zdarza się często. Nudzi go monotonność, poza lekcjami potrafi zrobić głupie rzeczy, jednak, jeśli coś się dzieje, pozostaje jak zwykle spokojną osobą. Woli słuchać niż mówić.
Fetysze:
♥ koty
♥ moda
♥ muzyka
♥ krew
♥ okulary
♥ ogon Jyrgalla
Zainteresowania:
♫ projektowanie ubrań (również dla zwierząt)
♫ wygłupy
♫ dokuczanie innym
♫ spiskowanie
♫ książki
Ciekawostki:
† boi się ciemności
† kolekcjonuje dziwne przedmioty, ale nie wiadomo, po co
† pierwszy swój projekt narysował kredą na murku fontanny
† przez dwa lata był projektantem-amatorem
† ma więcej różnych, kolorowych gogli i okularów niż wszystkich ubrań
† tajemnicą jest, czemu jego oczy raz są złote, a raz zielone
† nie szuka związków, chociaż zgadza się na każdą prośbę o chodzenie
† na plecach ma wypaloną bliznę w kształcie węża wgryzającego się we własny ogon
Historia:
  Urodził się wampirem, lecz stracił swoich rodziców, gdy miał ledwie dwa lata. Został przygarnięty przez nowych opiekunów, mieszkających w małej wsi, gdzieś w Wielkiej Brytanii. Jednak gdy dorastał, stając się nocnym drapieżnikiem – został po prostu porzucony na ulicy, mając około ośmiu lat. Nie trudno było mu przeżyć. Swoim dziecięcym wyglądem zwabiał wielu podejrzanych ludzi, których zmieniał potem w swoje ofiary, co wcale mu nie przeszkadzało. Może był w zbyt dużym szoku po odrzuceniu przez „rodzinę”, żeby się tym w ogóle przejmować. W ten sposób przeżył kolejne dwa lata, póki nie spotkał paru sierot, żyjących na ulicy i kradnących, aby przeżyć. Przygarnęli go do siebie i wtedy zaznał przyjemności picia i jedzenia, czego nie dawała mu krew – nawet ograniczył ją do kilku łyków przez dłuższy czas. Mimo łączącej dzieciaki przyjaźni i dobrego życia, – choć na ulicy - po latach postanowił odejść, ponieważ przestał się czuć dobrze w ich towarzystwie. Cały czas miał wrażenie, że do nich nie pasuje. Kierowany pogłoskami postanowił zacząć się uczyć w akademii – teraz musi nauczyć się żyć tutaj.
Z kim dzielisz pokój:
♪ Mesh (Risu)
♪ Neddy (Marqueree)
Zwierzak:
    Mały, czarny kociak o dużych, niebieskich oczętach i jednym, jedynym białym prążku na ogonie. Z niewiadomych przyczyn został skrzywdzony imieniem Baron von Beep. Jest ofiarą obsesji Dylana na punkcie mody – posiada mnóstwo ubranek, choć sam preferuje tylko niebieski szalik, w którym to na co dzień biega. Wiecznie rozbrykany. Został
znaleziony przez blondyna, gdy ten był w podróży
do akademii i przygarnięty. Gdy nie chce mu się
chodzić o własnych siłach… znajduje sobie miejsce
na głowie, ramionach lub w rękach swojego właściciela.