Po co najmniej wiekach bezkresnego i równie bezcelowego błąkania się po korytarzach i kilku mniej lub bardziej fascynujących przygodach, typu wejście do schowka na miotły lub też prywatnych komnat dyrektorki, Jyrgall wreszcie doczołgał się do swojego pokoju wspólnego. I to prawie dosłownie. Z nieskrywaną ulgą rzucił się na stos poduch imitujących kanapę i już miał zapaść w błogi sen, gdy nagle coś sobie uzmysłowił. Niechętnie spojrzał na swój, wciąż zawinięty w supeł wokół demona, ogon. Zesztywniał dosłownie na moment, ciężko przełknął i koniec końców upuścił chłopaka na posłanie.

Obrzuciwszy demona nieco skołowanym spojrzeniem, westchnął rozdzierająco i pokręcił głową przecząco.
-Nieeee... Jeszcze. Chyba. No tak mi się... Wydaje. -Cedził powoli słowa nie dając zdominować się zdrętwiałemu językowi, ani też narastającemu bólowi głowy. Pochylił się nad demonem, żeby nie myśleć i po chwili wahania, pogłaskał go po tym głupim łbie. Nie wiedział sam, dlaczego to robi. Po prostu irracjonalnie, poczuł wewnętrzną potrzebę wykonania tego gestu. Czyżby jakieś wewnętrzne wyrzuty sumienia..?

Na chwilę zamarł z dłonią wyciągniętą tuż nad jego głową i nie do końca będąc pewnym, czy to był żart, czy nie, obejrzał się w tył.
-Mówisz..? -Zmarszczył brwi w wyrazie głębokiego zamyślenia i niezadowolenia zarazem. W połączeniu z ustami wygiętymi w podkówkę dawało to widok raczej lekko komiczny. Jego dłoń niepewna, co w takiej sytuacji zrobić, wisiała w bezruchu w powietrzu.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (21-11-2012 22:38:34)

Jyrgall rozluźnił się wyraźnie, słysząc odpowiedź. Cóż, w normalnym stanie jego mózg pracowałby na tyle sprawnie, by od razu zbesztać Mesha za podobne insynuacje. Teraz jednak jawa niewiele różniła się od snu, a kłamstwo od prawdy. Upojenie alkoholowe i kac zarazem są najgorsza mieszanką, jaka tylko może istnieć, odbierała bowiem wszelkie zdolności do logicznego myślenia. Dlatego też nawet nie zaprotestował, gdy został śmiało pociągnięty na demona. Resztkami zdrowego rozsądku uważał, by przypadkiem nie przygnieść mu nóg ogonem. Aby temu zapobiec, ogon zgrabnie oplątał się wokół nich, delikatnie obejmując Mesha i przylegając mu ciasno do pleców, a mała, ciekawska końcóweczka odpowiedziała na gest, smyrając jego policzek i ostrożnie odgarniając mu pasma włosów z oczu. Jedna z dłoni naga machinalnie wystrzeliła w kierunku białowłosej głowy i wznowiła uprzednio przerwane głaskanie, zaś druga zagnieździła się jakoś pomiędzy ich klatkami piersiowymi. Jyrgall miał nienaturalnie powiększone źrenice i lekko uchylone, nabrzmiałe usta, które układały się w jakieś słowa, nie do końca zrozumiałe.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (21-11-2012 22:50:08)

Nag kilkakrotnie zamrugał zaskoczony, wpatrując się lekko niezrozumiale w rubinowe tęczówki przed sobą. Przez chwilę trwał w zdziwieniu, aż w końcu słabo i niezbyt przekonująco spróbował odepchnąć od siebie mężczyznę, kręcąc się niewygodnie.
-Co my właściwie..? -Wymamrotał wprost w jego usta, ciepłym oddechem drażniąc wargi ich obojga i rumieniąc się głęboko, aż po same uszy. Najwyraźniej spłynęła właśnie na niego fala otrzeźwienia, wraz z zaskakującym pobudzeniem i nietypowym trzepotaniem w podbrzuszu. Dziwne... Nie przypominał sobie, by ostatnimi czasy zjadał żywego ptaka. Bo to chyba nie...?

Ostatnio edytowany przez Khaazara (21-11-2012 23:23:30)

Krzyknął głucho, w reakcji na jawne ugryzienie. Począł zataczać półkola biodrami, na przemian wypychając je i cofając w nadziei, że może przytrzymujące te dłonie zmęczą się i dadzą sobie spokój. W tej chwili pragnął przede wszystkim ucieczki. Wbił mocno palce w ramiona inkuba, odwracając twarz w drugą stronę w wyrazie najgłębszego zażenowania, oddychając ciężko i szybko. Zdecydowanie zbyt szybko. Ogon tymczasem jak gdyby żyjąc własnym życiem, wodził wzdłuż kręgosłupa demona, badając jego wgłębienia i wypukłości powolnymi, czułymi ruchami. Jyrgall sam już nie wiedział, czego chce i co tak właściwie czuje. Miał najprawdziwszy mętlik w głowie, a alkohol w żyłach wcale mu nie pomagał. Stęknął w końcu cichutko, gdy ssana skóra zaczęła ledwo odczuwalnie mrowić, co było dość klarownym sygnałem powstawania malinki.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (21-11-2012 23:33:35)

-No wiesz ty co?! -Oburzył się dla odmiany w lot rozumiejąc, co zostało przemilczane. Zaczerwieniony jeszcze bardziej, płasko pacnął przy pomocy końcówki swojego ogona głowę demona. Jego zbulwersowaniu nie było granic i w kilku dość dosadnych i sykliwych słowach jasno przekazał inkubowi, co myśli na temat tego typu sugestii. Nieświadomie przejął przy tym kontrolę nad sytuacją, pochylając się nad białowłosym niebezpiecznie nisko, zmuszając go do położenia się płasko na poduchach. Usiadł bokiem na jego biodrach, mrużąc złowróżbnie oczy i eksponując kły, podczas, gdy jego palce mocno zaciskały się na ramionach demona, wpijając się w nie boleśnie i niewątpliwie pozostawiając czerwone pręgi. Nag niemalże przytknął swój policzek do lica towarzysza, szepcząc mu wprost do ucha.
-Nigdy więcej nie chcę słyszeć takich haseł. I bez wykrętów, jasne? -Ton jego głosu był niski i wibrujący od wielu uczuć gnieżdżących się w nim na raz. Po chwili jego długi, cienki język wysunął się znacząco i począł wodzić po twarzy inkuba, pozostawiając wilgotne ślady na przemian z nieco kąśliwymi, mocnymi pocałunkami. Dłonie niepojęcie wprawnie jak na kogoś tak niedoświadczonego, wślizgnęły się pod ubranie białowłosego i poczęły wędrować po bokach jego klatki piersiowej, pieszcząc i drapiąc na przemian to, co miało nieszczęście znaleźć się na ich drodze. Jyrgall nie miał pojęcia, skąd ta nagła zamiana w jego charakterze. Najwyraźniej był bardziej niezdecydowany, niż myślał.

Końcówka ogona zawibrowała ostrzegawczo, jak u grzechotnika. Syk tym razem był głośny i wyraźnie podirytowany, a czerwone oczy wyrażały złość.
-Słuchaj, co do ciebie mówię, cholerny demonie! Nie lubię tego typu sugestii. I lepiej to zapamiętaj. -Głos niczym jad przesączał się tuż przy uchu białowłosego, a wargi naga muskały jego płatek przy formowaniu słów. W końcu kąciki jego ust lekko drgnęły, unosząc się w specyficznym, drwiącym uśmiechu. Jego spojrzenie wyraźnie sugerowało karę w przypadku drążenia tematu, natomiast dłonie skutecznie odciągnęły uwagę inkuba, gdy jedna z nich wsunęła się pod jego plecy, lekko zmuszając do wygięcia ciała w łuk, w górę. Druga dłoń w międzyczasie zdążyła rozchełstać do reszty koszulę, a teraz mocno wplątała się w jego włosy, szarpiąc w dół gestem władczym i wyraźnie nieznoszącym sprzeciwu. Twarz naga zsunęła się nieco niżej, niż była do tej pory, a jego usta przylgnęły mocno do obojczyka mężczyzny, celowo kując go kłami, przygryzając, ssąc i wiercąc dziury przy pomocy niezwykle ruchliwego języka. Ogon w tym czasie dziarsko poczynał sobie w nieco niższych partiach ciała demona, sunąc z wolna po jego udach. Nag najwyraźniej za nic miał już wszelakie kwestie moralne swoich poczynań i z radością korzystał z własnej psychicznej niestabilności.

Jyrgall nie zaszczycił partnera odpowiedzią, zamiast tego mruknął tylko w reakcji na ten dotyk w dość wrażliwych partiach ciała. W pewnym momencie przez jego ciało przeszedł dreszcz, od którego sutki stanęły mu na baczność. Dziwnie czuł się w takiej sytuacji, jednak lizanie policzka odciągnęło jego uwagę od tej kwestii. I to dość skutecznie odciągnęło. Demony miały inne języki niż nagowie. Dużo bardziej ludzkie. Mokre, śliskie, krótkie i grube, a na dodatek obślizgłe. Jego własny, ledwo zauważalnie rozwidlony język był może chropowaty, ale za to zdecydowanie nie pozostawiał tyle śliny po sobie. Nag zmarszczył zabawnie nos i w podświadomej reakcji na to dosyć niespodziewane uczucie wilgotności, potarł policzkiem w nagie już ramię Mesha. A potem zainteresował się jego brzuchem. Ciekawski język sunął w dół, póki nie natrafił na pępek, w którego nie omieszkał się zagłębić. W tym samym czasie jego dłonie nie wiedzieć kiedy spoczęły ciężko na biodrach demona, czterema palcami chwytając je od tyłu, tuż nad apetycznymi wzniesieniami pośladków, natomiast kciuki delikatnie gładziły skórę znajdującą się równo na linii pasa. Ogon owijał się wokół nich, poruszając się nieustannie, cicho szeleszcząc.

Sapnął cichutko, czując jak palce demona bawią się jego sutkami. Jednak nie wytrąciło go to w żaden sposób z rytmu. Język sunął w dół, coraz bardziej i bardziej, aż w końcu znalazł się na linii spodni. Przez chwilę nag wisiał nad biodrami Meshilika z wielce zdziwioną i poirytowaną zarazem miną. Jak ten bezczelny kawałek szmatki mógł mu przeszkodzić w penetrowaniu ciała kolegi? Wstydziłby się! Marszcząc gniewnie nos, rozpiął spodnie i delikatnie zaczął zsuwać je w dół. Powolutku, powolutku. Jego długie, szczupłe palce gładziły nagie uda, którymi nag wyraźnie był zainteresowany, ogon zaczepił końcówką o znienawidzoną część garderoby, podważył jej brzeg i odrzucił gdzieś hen, daleko w tył. Ogon zawinął się wokół nich, tworząc coś w rodzaju gniazda, usłużnie stanowiąc podparcie dla głowy Mesha, Jyrgall zaś dłońmi gładząc boki inkuba, pochylał się nad jego udami. Długi język sunął niespiesznie po ich delikatnej, wewnętrznej stronie i nag nie mógł się oprzeć pokusie subtelnego uszczypnięcia ich zębami. Zaraz jednak zaczerwienione miejsce niespodziewanie czule ucałował. A potem jego łapa trafiła na meshilikowe klejnoty, a łypiące z dołu czerwone oczy zapłonęły zdecydowanym blaskiem żądzy. Jeśli białowłosy się rozmyślił, to teraz właśnie nastąpiła ostatnia okazja do odwrotu.

Ostatnio edytowany przez Khaazara (29-12-2012 21:31:03)

Nag czując wyraźne szarpnięcie, zasyczał głośno i ostrzegawczo, dziabiąc kłami jadowymi w powietrzu. Nie wyplątywał jednak dłoni inkuba ze swych włosów, pozwalając mu ją tam trzymać. Jeśli miał być całkiem szczery, nieco zaczynała mu ciążyć rola tego ofiarującego przyjemności. zwłaszcza widząc pozornie niezainteresowaną minę Mesha, o mało go nie dziabnął. O mało co, bo jednak usłyszał te zdradliwe, ciche sapanie. Uśmiechnął się mściwie kącikami ust, po czym nagle wysunął się do przodu i wpił w rozchylone wargi demona. Dłońmi przytrzymywał jego twarz w miejscu, zębami bezboleśnie przygryzając mu wargi, językiem wyczyniając najprawdziwsze akrobacje w jamie ustnej. W końcu odessał się zarumieniony, szybciej oddychający. Czarny ogon zasłonił na moment jego twarz, by nie było widać w jakim jest stanie, po czym ogon okręcił się zwinnie wokół ramion Meshilika, a nag zapikował z powrotem między nogi białowłosego. Ściągnięcie majtek nie zajęło mu czasu dłuższego niż trzy sekundy, jego dłonie wsunęły się zdecydowanym ruchem posuwistym pod pośladki, miętosząc je z lubością, zaś usta zanurkowały w otchłań białego owłosienia.